





| Trudność | C, 1- | 
| Podejście | 20 min | 
| Czas na ferracie | 4 h | 
| Zejście | 3 h | 
| Wystawa | S/E | 
| Przewyższenie | 1400 m | 
| Najlepszy okres | III-VI/IX-XI | 
| Sprzęt | podstawowy | 
Via Ferrata Ernesto Che Guevara zlokalizowana jest na ścianie szczytu Monte Casale 1632 m n.p.m. nad jeziorem Garda. Już z daleka przyciąga wzrok i swoim majestatem kusi miłośników wspinaczki i via ferrat. Via Ferrata Ernesto Che Guevara nie jest bardzo trudna. Jest natomiast niezwykle długa. Suma przewyższeń, którą trzeba pokonać to 1380 metrów. Po przejściu ferraty musimy oczywiście wrócić i pokonać taką właśnie sumę zejść. Ponadto wrażenie robi długość ferraty Ernesto Che Guevara, ponieważ wynosi ona aż 1200 metrów. Przy planowaniu wycieczki koniecznie trzeba wziąć pod uwagę czas, jaki jest potrzebny na pokonanie tej żelaznej drogi, a wynosi on ponad 7,5 godziny. Oczywiście pod warunkiem, że poruszamy się bardzo sprawnie, a nasza kondycja fizyczna jest w świetnej formie.
Duże nagromadzenie pionowych, wymagających odcinków ferratowych i wspinaczkowych oraz południowa wystawa sprawiają, że to wyprawa dla ambitnych turystów. Kondycja śmiałków powinna być na bardzo dobrym poziomie. Natomiast doświadczanie na ferratach spore. W związku z tym, że jest to długa i wyczerpująca wycieczka poprowadzona południową i nasłonecznioną ścianą, nie należy bagatelizować tej ferraty. Niech świadczy o tym fakt, że to droga, z której bardzo często są ściągani turyści, którzy opadają z sił w połowie ściany. Jeśli nie jesteś pewien swoich umiejętności i chcesz je podszkolić, to zapraszamy cię na kursy wspinaczki i via ferrat, które prowadzimy w naszej Akademii Wspinania. Ponadto możesz wybrać się z nami na wyjazd na ferraty nad jeziorem Garda. Na miejscu, pod okiem wykwalifikowanych instruktorów przejdziesz najpiękniejsze i najciekawsze żelazne drogi i nabierzesz jeszcze więcej doświadczenia.
Via Ferrata Ernesto Che Guevara — co warto wiedzieć?
Trudność via ferraty
Via ferrata Ernesto Che Guevara to bardzo długa i efektowna droga, która przebiega przez środek 1200-metrowej ściany Monte Casale i wyprowadza na szczyt o wysokości 1632 m. Jej trudność wyceniona jest za C,1-. O ile sam ferrata nie jest bardzo trudna, o tyle takie składowe jak wielkość ściany, suma podejść, wspinaczki i zejścia, czynią tę via ferratę trudną. Przejście ferraty Ernesto Che Guevara to prawdziwa górska przygoda, która zostaje wynagrodzona fantastycznymi widokami ze szczytu! Ta ferrata, jak nazwa wskazuje, jest rewolucyjna i nie ma sobie równych!
Czas przejścia via ferraty
Łączny czas przejścia via ferraty to ponad 7,5 godziny. W tym 20 minut zajmuje podejście z parkingu do początku via ferraty. 4 godziny należy poświęcić na przejście ferraty. Natomiast zejście z ferraty do parkingu zajmuje 3 godziny.
Wystawa
Via Ferrata Ernesto Che Guevara znajduje się na południowo-wschodniej ścianie Monte Casalle. Latem, ze względu na wysokie temperatury ściana jest, mocno nasłonecznia. To z kolei może powodować, że podczas wspinaczki i połączonego z upałem wysiłku nasz organizm może szybko się przegrzać! Natomiast wczesną wiosną w górnej części ferraty mogą zalegać płaty śniegu.
Via Ferrata Ernesto Che Guevara — jaki sprzęt jest potrzebny?
Aby bezpiecznie przejść Via Ferratę Ernesto Che Guevara, należy być wyposażonym w podstawowy sprzęt ferratowy: kask, uprząż, lonżę. Przydatne będą także rękawiczki oraz odpowiednie w górski teren buty.
Jak przygotować się na przejście ferraty Ernesto Che Guevara
Należy zadbać o bardzo dobrą kondycję fizyczną, a także zabrać wymagany sprzęt. Trzeba też pamiętać o zabraniu ze sobą odpowiedniej ilości wody do picia, żelach energetycznych, przekąskach i kanapkach. Południowa wystawa ściany sprawia, że jest tam bardzo gorąco przez cały dzień.
Kiedy najlepiej wybrać się na Via Ferratę Ernesto Che Guevara
Najlepszy okres, kiedy warto odwiedzić ferratę to miesiące od marca do czerwca oraz od września do listopada. Latem jest bardzo gorąco!
Opis Via Ferraty Ernesto Che Guevara
Podejście do Via Ferraty Ernesto Che Guevara
Z parkingu kierujemy się w stronę kamieniołomu. Najpierw skręcamy w prawo w Via Collungo, a po przejściu 100 metrów zgodnie ze znakami kierunkowymi skręcamy w lewo i obchodzimy kamieniołom z jego lewej strony. Następnie wkraczamy na leśną ścieżkę i docieramy nią do początku ferraty.
Opis przejścia Via Ferraty Ernesto Che Guevara
Ferrata zaczyna się podejściem schodkami w zalesionym terenie (A/B). Po wyjściu z lasku idziemy w prawo trawersem pod płytami, który obniża się w dół (A), a zaraz po nim wchodzimy na płytę, którą przecina pionowa rysa i nią wychodzimy do góry (C). Pokonujemy kolejny trawers półkami w prawo i pionowy odcinek w górę pod okapem (B), a następnie wychodzimy na zaporęczowaną półkę (B) i trawersujemy nią w prawo (A). Ten odcinek jest bardzo kruchy, idzie się po żwirku. Ścieżka delikatnie się obniża. Podążamy za kopczykami i malowanymi na skale i kamieniach czerwonymi znakami.
Wchodzimy na rampę (B). Pokonujemy łatwą ubezpieczoną ścieżkę (A) i dochodzimy do nieubezpieczonego odcinka z klamrami. Zaraz po nim pokonujemy pierwszy wspinaczkowy odcinek (1-). To fragment bez ubezpieczenia, bardzo łatwy, ale kroki trzeba stawiać czujnie. Ma około 5 metrów. Po nim jeszcze jeden odcinek ferraty z dwiema klamrami (A), z których korzystamy jak ze stopni.
550 metrów nad poziomem morza
Wychodzimy na półeczkę i widzimy napis quota 550 m. Jeszcze tylko 1100 metrów przewyższenia przed nami… sami nie wiemy, czy to znakowanie wysokości to fajna sprawa, czy nie. Po wyjściu na półkę kierujemy się w lewo i podchodzimy krótką ścieżką w do kolejnego odcinka ferraty. Jest to ubezpieczony odcinek — taki system pionowych zacięć za B/C, który stanowi jeden z trudniejszych fragmentów na tej ferracie. Ubezpieczenia kończą się dość szybko, a na nas czeka na nas kolejny odcinek z klamrami (A), kolejno drugi wspinaczkowy odcinek 1- i znowu 3 wspomagające klamry (A).
Teraz podążamy nieubezpieczoną ścieżką w lewo. Na końcu szlaku jest zagajnik. To miejsce nazywa się Bait del Croz dei Pini – miejsce biwakowe twórców tej ferraty. Mieli zwyczaj odpoczywać tutaj po dniu pracy. Warto wiedzieć: miejsce to jest dobrym momentem na odwrót, jeśli nie czujemy się na siłach iść dalej.
Widzimy podstawę ściany i kolejną przeszkodę do pokonania – wysoką, skalną piramidę z namalowaną czerwoną gwiazdą, niczym z czapki Che Guevary. Za czerwonymi znakami wspinamy się na piramidę, ale nie wchodzimy na jej szczyt! Podążamy zgodnie ze strzałką, a później trawersujemy w lewo. Schodzimy do podstawy ściany i docieramy do właściwego startu ferraty. Jest tu wyraźne graffiti z nazwą Che Guevara oraz tabliczka z nazwą.
675 metrów nad poziomem morza
Ferrata startuje gładką płytą (B). Po chwili wchodzimy długą rynną do góry (A/B). Ten dłuższy fragment wiedzie przez formację, która ma wygodne schodki. Co jakiś czas są również wygodne półki. Odcinek ten jest z jednej strony bardzo przyjemny, bo jakość skały jest wyśmienita a stopnie bardzo dobre. Trudności się nie zwiększają, więc nie trzeba wytężać bicepsów. Z drugiej strony jest to długi odcinek, przez co jest mocno wytężający i do tego bardzo eksponowany. Zaletą tego fragmentu jest widok, który pojawia się za naszymi plecami – widzimy już zielone jezioro Toblino i mamy widok na dolinę Sarche.
735 metrów nad poziomem morza
Docieramy do wysokości 735 metrów i wchodzimy w kolejne pionowe trudności (A/B) a po chwili na dużą, gładką płytę z klamrami (A/B). Ten fragment kończymy wyjściem na półkę nad urwiskiem – tutaj widoki są fantastyczne. Krótki trawers w prawo i znowu wchodzimy w płytę z klamrami, za pomocą których pokonujemy drogę. Najpierw wspinamy się pionowo do góry, później trawersem po płycie i po klamrach i znowu pionowo do góry.
Wychodzimy na żwirkową ścieżkę, kierujemy się w prawo i dochodzimy do wysokości 820 metrów. Pokonujemy krótki, bardzo kruchy, zaporęczowany odcinek drogi. Kolejno wspinaczkowy odcinek 1- i trawersujemy w lewo do kolejnych poręczówek (B). Poruszamy się pionowo w górę pod żółte przewieszki. Są one nazwane Tiramisu – kolor skały przybiera tutaj warstwy czarno żółte – stąd nazwa. Poprzecznymi pęknięciami poruszamy się po pionowym odcinku w górę (B/C). To drugie, z kilku trudniejszych miejsc na ferracie, ale bardzo przyjemne. Jest kilka klamer.
Nasza wspinaczka nabiera tempa, nie ma czasu na zdjęcia i odpoczynek. Pokonujemy płytę z licznymi klamrami (A/B) i wchodzimy do kruchego żlebu i na półkę (B). Osiągamy wysokość 940 m. Wychodzimy płytami z klamrami do góry aż do długiego, malowniczego 150-metrowego trawersu z widokiem na jeziora Calvedine i Toblino (A).
Ekspozycja na ferracie Che Guevara
Stąd wchodzimy na najdłuższy, piękny, płytowy odcinek na tej ferracie (A/B), na którym bez klamer byłoby trudno, gdyż ściana jest gładka. Wychodzimy nią kilkadziesiąt metrów w górę, na półeczkę zasypaną gruzem tym samym osiągając wysokość ok. 1100 metrów. Przy charakterystycznych przewieszkach robimy trawers w lewo (A/B), po czym poruszamy się systemem pęknięć, rys i rozwarstwionej skały.
Droga totalnie zmienia charakter. Odcinki są cały czas ubezpieczone, idziemy łatwym (A), ale kruchym terenem. Czujemy już zmęczenie i słońce, gdyż jesteśmy w ścianie niemal 3 godziny. Ubezpieczonych i wymagających odcinków ferraty jest coraz mniej, za to, co raz więcej jest zwykłego szlaku. Poręczówka pojawia się tylko na krótkich odcinkach. Kierując się za kopczykami, podchodzimy pod górne spiętrzenie ściany. Wychodzimy po klamrach na charakterystyczną trawiastą i zalesioną rynnę wznoszącą się w lewo w skos do góry. Robimy sobie dłuższą przerwę.
1200 metrów i zdobycie szczytu
Według przewodnika czeka nas jeszcze godzina wspinaczki. Idziemy rynną w górę, po chwili w załupie na wysokości 1200 metrów, znajdujemy książkę wpisów. Może się wydawać, że to już koniec ferraty, bo teren zamienia się w szlak. Jednak czeka na nas jeszcze 430 metrów podejścia i ubezpieczone odcinki. Wchodzimy w zagajnik, gdzie zakosami i kamienistym terenem podążamy do góry. Po drodze mijajmy zaporęczowany kominek. Pniemy się ścieżką do góry i docieramy do poręczówek zainstalowanych na połogich płytach (B). Na końcu jest ubezpieczone, przyjemne wspinaczkowe wyjście a za nim 50-metrowy żleb – piarżysko, które trzeba przejść.
Ostatni fragment ferraty to dość żmudne podejście. Po prawej stornie widać krzyż szczytowy, od którego dzieli nas jeszcze godzina drogi. Zakosami i stromą ścieżką zdobywamy wysokość. Tylko krótkie fragmenty szlaku są wyposażone w poręczówkę, ale te odcinki nie sprawiają nam trudności. Mijamy kominek za C, długą łatwą rynnę za A/B i po chwili wychodzimy na odsłonięte wzgórze! Wygodną, ale stromą ścieżką maszerujemy w kierunku szczytu podziwiając po drodze piękne widoki na dolinę Sarche. Chwilę później pojawia się schronisko Don Zio Pisoni, a także widok na grupę Dolomitów Brenta, Adamello, masyw Monte Baldo oraz Monte Bondone. Góry otaczają nas z 4 stron! Na szczycie robimy sobie zasłużoną przerwę i delektujemy się widokami. To koniec ferraty. Dała nam popalić, ale pozytywnie! Czeka nas jeszcze 3 godziny wędrówki na dół.
Opis zejścia z Via Ferraty Ernesto Che Guevara
Schodzimy do schroniska Rifugio Don Zio. Od schroniska wygodną ścieżką oznaczoną numerem 411 schodzimy aż do rozwidlenia. Stąd wybieramy szlak 408 i podążamy nim do skrzyżowania ze szlakiem 426. Stąd ferratą Sentiero del Rampin w dół (szlak 426). Ferratą schodzi się około 40 minut. Trudność A/B. Pozostałą część drogi stanowi wygodny szlak prowadzący przez bukowy las. Schodzimy nim aż do miejscowości Piertamurata. Całe zejście trwa około 3 godzin. Gdy widać szosę można odbić w prawo i do parkingu podejść pod ścianą. Można również wracać szosą.
Druga możliwość to zejście od schroniska Rifugio Don Zio szlakiem 427 do Sarche. Początkowo szlak jest wygodny i prowadzi przez łąki. Jednak po wejściu do lasu staje się miejscami bardzo stromy. Po dotarciu do wysokości 650 m n.p.m. wychodzimy z lasu i kierujemy się na łąkę z leśniczówką. Następnie ścieżką biegnącą po skalistym gruncie docieramy do drogi łączącej miejscowości Sarche i Comano Terme. Szlak skręca w prawo i prowadzi przez las i zarośla do zabudowań Sarche. Z Sarche wracamy wzdłuż drogi do parkingu. Całość ok. 3:15.


















Mapa poglądowa rejonu jeziora Garda, na której zaznaczono via ferraty i parkingi
Pogoda w rejonie jeziora Garda – Arco
Nocleg w rejonie jeziora Garda
Arco, Riva del Garda, Torbole, Limone sul Garda, Dro.




Przeczytaj pozostałe wpisy dotyczące wspinania i via ferrat nad jeziorem Garda:
- Jezioro Garda — via ferraty, które warto przejść!
- Sprzęt na via ferraty — co jest potrzebne?
- Skala trudności na via ferratach
- Via ferrata na Monte Colodri
- Via ferrata Rio Sallagoni








